Kersenboom

een streling in wit en roze
de lucht vol zachte handen
tijd die bloeit en loslaat.

Kersenboom

Onder de takken van de kersenboom zacht
bloeit zorg in stilte, ontwaakt in de nacht
Geen vruchten van winst, geen koud belang
maar kersen van warmte, een menselijk zang

Zijn wortels grijpen in aarde van trouw
een boom die herinnert: ik zorg voor jou
Geen onverschilligheid, geen leeg woord noch
harde steen, maar bloesems die fluisteren
ik heb je gehoord je bent niet alleen

Wie zegt ‘who cares’ met schouderophaal
vergeet de boom spreekt een universeel verhaal
Zijn bloesem is streling, zijn schaduw een hand
een teken van leven, een bestaand verband

Zo groeit hij omhoog, voorbij ieder systeem
een boom van compassie, een zorgend embleem
De kersenboom staat, een antwoord, een droom
een boom vol hartjes, een levend symbool